Νέα χρονιά, νέο ξεκίνημα;

12 τα μεσάνυχτα, ένας αριθμός που ξεγλιστράει, μια καινούρια χρονιά που ξεκινάει… Τίποτα δεν αλλάζει. Κι όμως, όλα αλλάζουν… Το «γιατί» μας το εξηγεί ο Luce JaninDevillars, ψυχαναλυτής και συγγραφέας.

Psychologies: Η 31η Δεκεμβρίου σηματοδοτεί το τέλος μιας χρονιάς και την αρχή μιας νέας. Τίποτα, όμως, δεν αλλάζει εν μία νυκτί…

Luce JaninDevillars : Είναι αλήθεια ότι τίποτα δεν αλλάζει μέσα σε μια νύχτα. Και οι έγνοιες μας και οι χαρές μας παραμένουν ίδιες. Το ίδιο και οι απορίες μας. Παρ’ όλα αυτά, αυτή η μετάβαση στη νέα χρονιά είναι άκρως συμβολική.

Το ανθρώπινο ον έχει ανάγκη τον ρυθμό και την εναλλαγή για να υπάρξει. Η εναλλαγή ημέρας και νύχτας, π.χ., είναι θεμελιώδης. Τα σημεία αναφοράς που αποτελούν οι μέρες, οι εβδομάδες, μία χρονιά που φτάνει στο τέλος της, μια άλλη που αρχίζει, είναι οι οδοδείκτες μας μέσα στον χρόνο. Μας επιτρέπουν να αποκτούμε «βάρος», υπόσταση για το περιβάλλον μας, την ύπαρξή μας.

Το πέρασμα σε μία νέα χρονιά μας τοποθετεί επίσης σε μία οικουμενική διάσταση. Και αυτό συμβαίνει επειδή αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το θρησκευτικό στοιχείο δεν έχει σημασία σε αυτό το γεγονός. Η χρονικότητα του σύμπαντος είναι η ίδια για όλους. Αυτό με κάνει ταπεινό: δεν είμαι παρά ένα άτομο· με κάνει όμως να αισθάνομαι ότι ανήκω σε μία κοινότητα που αποτελείται από περισσότερα από 6.000.000.000 άτομα.

Psychologies: Γιατί όμως αυτή η επιθυμία για νέες –και θετικές- ριζικές αλλαγές στο ξεκίνημα μιας χρονιάς;

Luce JaninDevillars : Η 31η Δεκεμβρίου λειτουργεί σαν ένα ισχυρό σημείο αναφοράς μέσα στον χρόνο. Μας δίνει την ευκαιρία να πούμε στον εαυτό μας: πριν τις 31 Δεκεμβρίου δεν ήμουν εκείνος ή εκείνη, από την 1η Ιανουαρίου θα γίνω εκείνος ή εκείνη. Αυτή η ημερολογιακή αλλαγή μας δίνει την ευκαιρία να χαλιναγωγήσουμε τον χρόνο, να αποφασίσουμε για το «πριν» και το «μετά».

Και όταν λέμε απόφαση για θετικές ριζικές αλλαγές, εννοούμε απολογισμό. Σύμφυτος με κάθε τέλος χρονιάς, αλλά όχι απαραίτητα συνειδητός ή εκπεφρασμένος! Το να παραχωρήσουμε στον εαυτό μας το δικαίωμα να πάρει λίγο χρόνο και να σκεφτεί, το να μην επιθυμούμε να είμαστε πια αυτό που ήμαστε, το να μην επιθυμούμε πια να κάνουμε ό,τι κάναμε, είναι ένας τρόπος να κάνουμε τον απολογισμό μας με εμάς τους ίδιους και να ανοιχτούμε στην αλλαγή. Αυτό το «τελετουργικό» των αποφάσεων για θετικές ριζικές αλλαγές μας δίνει τη δυνατότητα να βάλουμε σε λόγια τις ελλείψεις και τις επιθυμίες μας.


Psychologies: Αρχίζω μια νέα χρονιά σημαίνει έχω την επιθυμία να κοιτάξω μπροστά;

Luce JaninDevillars : Ναι. Η μετάβαση από τη μία χρονιά στην άλλη προκαλεί μια ανάκαμψη της ενεργητικότητας. Κι αυτό γιατί όλοι υποκείμεθα στον χρόνο που προχωρεί και που μας οδηγεί αναπόφευκτα στον θάνατο. Η αυγή, όμως, της 1ης Ιανουαρίου μας οδηγεί προς μια άλλη ζωή. Είναι σαν να βιώνουμε μιας άλλης μορφής αναγέννηση. Το να ξεκινώ μια νέα χρονιά είναι κάπως σαν να προσφέρω στον εαυτό μου ένα κομμάτι αιωνιότητας.

Πάντα, όταν ξεκινάει η νέα χρονιά, νιώθω πολύ έντονα αυτή την επιθυμία των ασθενών μου να προχωρήσουν. Ακόμα και σ’ εκείνους που περνάνε πολύ βαριές δοκιμασίες. Είναι σαν να σκέφτονται: «Ευτυχώς, η χρονιά τελείωσε. Μπορώ ν’ αλλάξω σελίδα και να πω: ‘πέρσι ήταν που…’».

Όλοι έχουμε την ανάγκη να γυρίσουμε σελίδα, να κλείσουμε συρτάρια, να το πάρουμε απόφαση ότι κάποια πράγματα πέρασαν ή τέλειωσαν. Μία νέα χρονιά δίνει την απάντηση σε αυτές τις επιτακτικές ανάγκες και μας προσφέρει την ελπίδα για ζωή: «Ξεκινώ μια νέα χρονιά σημαίνει προσφέρω στον εαυτό μου ένα κομμάτι αιωνιότητας…»

Συνέντευξη: Laurence Ravier (Συνθετική ψυχοθεραπεύτρια)

____________________________________________________________

Πηγή: www.psychologies.com

Μετάφραση – Επιμέλεια: Κυριακή Κάσση (Εκπαιδευτικός – Μεταφράστρια)

____________________________________________________________________